ഞാൻ, മഞ്ഞുനീർത്തുള്ളിയെ ഇടനെഞ്ചിലൊതുക്കി, വേനലാകാൻ കൊതിച്ച്, മഴയായി മാത്രം പൊഴിഞ്ഞവൾ ... മറയുന്ന മാമരക്കാഴ്ചകളിൽ, തണൽ തേടി നടന്നവൾ ... നീ, നിലാവായി വന്നുദിച്ച്, സൂര്യനായ് ചിരിച്ച്, മഴമേഘങ്ങളോടെതിർത്തു ജയിച്ചവൻ... അഴലുന്ന ആകാശക്കീഴിൽ , എന്നുംനിറമാർന്ന കുടയായി തീർന്നവൻ.. നമ്മൾ, സൗരയൂഥപഥങ്ങളിൽ നിത്യവും, അന്യഗ്രഹങ്ങളായി, മുഖം കാണാതലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞവർ... അതിനാലാകാം, നീ ശരിയും ഞാൻ തെറ്റുമായിത്തീർന്നത് അതിനാലാകാം, നീ സത്യവും ഞാൻ വെറുമൊരു കള്ളവുമായിത്തീർന്നതും..