അടരാതെ ഞാന് കോര്ത്ത മരതക മുത്തുകള്..
ഓരോ യുഗസന്ധ്യ എരിഞ്ഞടങ്ങുമ്പോഴും
മായാതെ നിന്നൊരാ കുങ്കുമരേഖകള്...
വര്ഷവും വേനലും പെയ്തെരിയുന്പോഴും
വസന്തം കടം തന്ന സൌഗന്ധപുഷ്പങ്ങള്...
മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പില് മുത്തായി ഉറങ്ങുന്ന
കണ്ണുനീര്ത്തുള്ളി തന് സ്നേഹത്തിളക്കങ്ങള്..
നിദ്രയ്ക്കു മുന്പേ പൂക്കുന്ന പുലരിയായി,എന്നുമെന്
കണ്കളില് സ്വര്ഗ്ഗം ചമയ്ക്കുന്ന വര്ണ്ണ മയൂഖമേ..
മറവി തന് തൊട്ടിലില് മയക്കാതെ,മറയ്ക്കാതെ ഇന്നും ഞാന് ഉറക്കുന്നു നിന്നെയെന് മാനസമഞ്ചലില്...